Het Fonds langdurige zorg (Flz)

Iedereen die in Nederland woont en langdurig zorg of hulp nodig heeft, krijgt deze via de Wet langdurige zorg (Wlz). Deze wordt betaald uit het Fonds langdurige zorg (Flz) die door het Zorginstituut wordt beheerd.

24 uur per dag zorg of permanent toezicht

De Wet langdurige zorg (Wlz) geldt sinds 1 januari 2015. Het is de opvolger van de AWBZ. De Wlz geeft recht op zorg aan verzekerden die blijvend zijn aangewezen op 24 uur per dag zorg nabij of permanent toezicht. Dat betekent dat iemand niet alleen kan worden gelaten. Daarnaast staat vast dat dit voor de rest van zijn leven zo is. Het gaat vooral om ouderen met vergevorderde dementie of mensen met een ernstige verstandelijke, lichamelijke of zintuiglijke handicap. Om langdurige zorg te mogen krijgen, is een Wlz-indicatie nodig van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

Algemene uitgangspunten van de Wlz

Het Nederlandse zorgstelsel is gebaseerd op solidariteit: rijk en arm, jong en oud, gezond en ziek hebben allemaal recht op dezelfde, betaalbare zorg. Iedereen betaalt daaraan mee via premies en belastingen.

Iedereen die in Nederland woont, heeft recht op zorg uit de Wlz als hij aan de voorwaarden voldoet die daarvoor gelden. De Wlz is een volksverzekering.
Er is een indicatie nodig van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) om voor Wlz-zorg in aanmerking te komen. Een verzekerde moet aan de toegangscriteria van de Wlz voldoen. Kijk voor meer informatie op de pagina 'Toegang tot Wlz zorg'.
De inhoud van de verzekerde zorg in de Wlz is wettelijk bepaald. Op de pagina 'Wlz-kompas' staat een overzicht.
Uitgangspunt is dat de verzekerde de zorg krijgt die zoveel mogelijk aansluit bij zijn persoonlijke behoeften.
Een indicatie geeft recht op zorg in een Wlz-instelling of thuis. De cliënt bepaalt zoveel mogelijk zelf waar en hoe hij zorg krijgt. Hij kan kiezen uit verschillende leveringsvormen thuis of in een instelling. Meer informatie staat op de pagina 'Leveringsvormen'.
De Wlz wordt feitelijk uitgevoerd door zorgkantoren. De zorgkantoren hebben zorgplicht. Dat betekent dat het zorgkantoor voldoende en goede zorg inkoopt bij zorgaanbieders én de persoonsgebonden budgetten (pgb) regelt. Het zorgkantoor moet ervoor zorgen dat de verzekerde de Wlz-zorg kan krijgen waarop hij is aangewezen. Kijk voor meer informatie over zorgkantoren op de website van Zorgverzekeraars Nederland/Zorgkantoren.
De verzekerde betaalt vanaf 18 jaar een eigen bijdrage. De hoogte daarvan is afhankelijk van de leveringsvorm, zijn inkomen en zijn sociale situatie. De eigen bijdrage betaalt de verzekerde aan het CAK. Het CAK berekent ook de hoogte van het bedrag. Meer informatie over de eigen bijdrage staat op de website van het CAK.

Lees meer over de Wlz op de pagina 'Hoe werkt de Wet langdurige zorg?'

Financiering Fonds langdurige zorg

Het Fonds langdurige zorg (Flz) wordt gefinancierd met:

De inkomensafhankelijke premie Wlz. Deze maakt deel uit van de premies volksverzekeringen en wordt via de inkomstenbelasting geïnd.
Eigen bijdragen van mensen die langdurige zorg ontvangen. Dit geld komt via het CAK (een afkorting van Centraal Administratiekantoor) in het fonds.
De rijksbijdrage in de kosten van kortingen (BIKK). De invoering van de Wet inkomstenbelasting in 2001 betekende lagere premieopbrengsten voor het fonds. De BIKK wordt sindsdien door de overheid betaald als tegemoetkoming in de kosten.

Beheer van het Flz door het Zorginstituut

Het Zorginstituut is de beheerder van het Fonds langdurige zorg (Flz). Onder dat beheer valt:

Het innen en verdelen van gelden voor het Flz.
Het bevoorschotten van het CAK vanuit het fonds langdurige zorg, zodat het CAK in opdracht van de Zorgkantoren de Wlz-zorginstellingen kan betalen.
Het verstrekken van beheerskostenbudgetten aan zorgkantoren voor de kosten die zij maken voor het uitvoeren van de Wlz.
Het in kaart brengen van de omvang en rechtmatigheid van de geldstromen binnen het fonds.
Het jaarlijks publiceren van het Financieel Jaarverslag Fondsen. Hierin leggen we verantwoording af over het beheer van de fondsen, onder meer aan het ministerie van VWS en De Nederlandsche Bank.

Regresrecht Wlz

Wanneer iemand door onrechtmatig handelen van een ander Wlz-zorg nodig heeft, kunnen Wlz-uitvoerders de kosten daarvan op die derde verhalen. Het Zorginstituut heeft de mogelijkheid om met de aansprakelijkheidsverzekeraars een overeenkomst te sluiten over een collectieve afkoopsom voor de te verwachten schadelast. Partijen doen dit in de overtuiging dat dit tot aanzienlijke besparingen leidt in kosten en administratieve inspanningen ten opzichte van de situatie dat het regresrecht op individueel gevalsniveau moet worden uitgeoefend.