Rapport - Inzet van urinekweken en samen beslissen bij de huisarts
Welke factoren spelen bij de huisarts een rol bij de inzet van urinekweken en het toepassen van Samen beslissen voor mensen met een urineweginfectie? In opdracht van Zorginstituut Nederland zocht het Julius Centrum (UMC Utrecht) dat uit. In deze 2 rapporten staan de onderzoeksvragen en de resultaten.
Download 'Bevorderende en belemmerende factoren voor het gepast inzetten van urinekweken in de huisartsenpraktijk: een kwalitatief onderzoek'
Download 'Bevorderende en belemmerende factoren voor het toepassen van Samen beslissen bij de behandeling van vrouwen met urineweginfecties zonder tekenen van weefselinvasie in de huisartsenpraktijk: een kwalitatief onderzoek'
Aanleiding: passende zorg verbeterafspraken
Aanleiding voor deze rapporten zijn de passende zorg verbeterafspraken uit het Verbetersignalement Urineweginfecties. Voor het ontwikkelen van een implementatiestrategie is het belangrijk om eerst te onderzoeken welke factoren helpen en tegenwerken. Beide onderzoeken beschrijven de helpende en belemmerende. Met de resultaten van beide onderzoeken kunnen implementatiestrategieën worden ontwikkeld.
Samenvatting
Uit de onderzoeken blijkt dat:
- Zorgverleners weinig belemmerende factoren zien voor het aanvragen van urinekweken en denken dat dit altijd juist gebeurt.
- Het te weinig toepassen van Samen beslissen bij de behandeling van een blaasontsteking bij vrouwen in de huisartsenpraktijk vooral komt door organisatorische factoren en negatieve opvattingen van huisartsen over behandelingen zonder antibiotica.
Beide onderzoeken waren kwalitatieve onderzoeken waarbij zorgverleners en patiënten werden geïnterviewd. De interviews vonden plaats aan de hand van een vragenlijst met open vragen, die in willekeurige volgorde gesteld werden.
Vervolgstappen op weg naar passende zorg
Het onderzoek en de rapporten zijn een onderdeel van de beweging naar passende zorg. Passende zorg is een manier van samenwerken die ervoor zorgt dat iedereen ook in de toekomst goede zorg kan krijgen. Dat is zorg die werkt, waar mogelijk dicht bij de patiënt en waarbij patiënt en zorgverlener samen beslissen. Het gaat om een ommezwaai in ons denken over zorg. Minder focus op ziekte en behandeling. En meer inzet op gezondheid en wat iemand wel kan.