Ga direct naar inhoud

Richtlijn voor het uitvoeren van economische evaluaties in de gezondheidszorg

Een economische evaluatie geeft inzicht in de verhouding tussen de effectiviteit van een behandeling en de kosten die gemaakt moeten worden om dit effect te bereiken. Dit heet ‘kosteneffectiviteit’ en is een criterium dat helpt om keuzes in de zorg te maken. Want om de zorg voor iedereen betaalbaar en toegankelijk te houden, is het belangrijk dat er een goede afweging wordt gemaakt tussen de effecten en kosten van nieuwe interventies in de zorg. De richtlijn helpt daarbij. 

Fully incremental-analyses nog geen verplicht onderdeel van FE-dossiers

In de herziene KE-richtlijn van 2024 staat aangegeven dat er een fully incremental-analyse uitgevoerd moet worden als de standaardbehandeling of de gebruikelijke behandeling niet de meest kosteneffectieve behandeling is. Het Zorginstituut is op dit moment echter nog bezig met de uitwerking van het beleid over deze analyses. Voorlopig is een fully incremental-analyse daarom geen verplicht onderdeel van FE-dossiers en moet de keuze van de vergelijkende behandeling dus overeenkomen met het FT-dossier. Het staat de registratiehouder vrij om een fully incremental-analyse aan te leveren als aanvulling op de ‘reguliere’ FE-analyse waarin wordt vergeleken met de standaard- of gebruikelijke behandeling. Het Zorginstituut zal tijdig aankondigen wanneer de fully incremental-analyse wél een verplicht onderdeel van de FE-dossiers wordt.

Verdiepingsmodules bij de richtlijn

Bij de richtlijn horen ook 3 verdiepingsmodules. Hierin wordt een aantal onderwerpen verder toegelicht:

  • De kostenhandleiding is gericht op de identificatie, meting en waardering van kosten die worden gebruikt in economische evaluaties.  
  • De verdiepingsmodule ‘QALY en kwaliteit-van-leven-metingen’ is gericht op het meten van gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven en de verschillende instrumenten die hiervoor gebruikt kunnen worden.
  • In de verdiepingsmodule 'Value of Information analyses' is aandacht voor onzekerheid, probabilistische analyse en Value of Information-analyses.

Reikwijdte van de richtlijn

De richtlijn vormt het uitgangspunt bij het opstelling van economische evaluaties van interventies in de zorg. Dit kan gaan over geneesmiddelen, maar bijvoorbeeld ook over operaties, hulpmiddelen of andere soorten interventies. Het is belangrijk dat economische evaluaties op een eenduidige manier worden uitgevoerd, zodat een vergelijking tussen verschillende interventies mogelijk is.

Vrijstelling farmaco-economische evaluatie

In individuele gevallen kan Zorginstituut Nederland vrijstelling verlenen voor de verplichting tot een uitgebreide farmaco-economische evaluatie als onderdeel van het vergoedingsdossier. Het gaat hier dan met name om een aanvraag voor opname op lijst 1B in het GVS of uitbreiding van de nadere voorwaarden.

Het Zorginstituut voert een farmaco-economische beoordeling uit van extramurale geneesmiddelen, als in 1 van de eerste 3 jaar na marktintroductie:

  • de totale kosten (macrokostenbeslag) € 10 miljoen of meer per jaar bedragen; of
  • de totale kosten (macrokostenbeslag) tussen de € 1 miljoen en € 10 miljoen per jaar bedragen, met kosten per patiënt per jaar van € 50.000 of meer.

Als niet aan deze twee criteria wordt voldaan, kan een farmaco-economische vrijstelling worden verleend. De registratiehouder moet hiervoor schriftelijk een verzoek indienen bij het Zorginstituut, met een begeleidende brief en een uitgebreide budgetimpactanalyse, en inclusief alle relevante literatuur.

Het is aan te raden om de aanvraag tot vrijstelling 2 maanden voorafgaand aan de gewenste datum van het vooroverleg in te dienen. Het Zorginstituut kan namelijk pas een vooroverleg inplannen als er duidelijkheid is over de noodzakelijkheid van een farmaco-economische analyse. Bij afwijzing van de vrijstelling moet alsnog een farmaco-economische evaluatie aan het proefdossier worden toegevoegd.

Publicaties