Verzekerde pakket diabeteszorg grotendeels toereikend
In het verzekerde pakket zit het merendeel van de diabeteszorg die volgens richtlijnen nodig is en waar patiënten om vragen. Alle benodigde huisartsenzorg en medisch-specialistische zorg - en bijna alle bloedglucoseverlagende middelen - worden volledig vergoed. Wel lijkt de verzekerde diabeteszorg voor de ene groep patiënten toegankelijker dan voor de andere. Zo krijgen vrouwen minder zorg dan mannen en krijgen patiënten van Surinaamse, Turkse en Marokkaanse afkomst minder vaak de diabeteszorg die ze nodig hebben. Dit blijkt uit de 'Pakketscan diabetes - gevraagde, aangeboden en verzekerde zorg vergeleken', die het College voor zorgverzekeringen (CVZ) vandaag aan de minister van VWS aanbiedt.
Niet alles wordt vergoed
Het CVZ constateert dat het verzekerde pakket voor diabeteszorg grotendeels toereikend is. In het pakket zit namelijk het overgrote deel van de diabeteszorg die volgens richtlijnen nodig is en waar patiënten behoefte aan hebben. Sommige zorg wordt niet vergoed, ook al hebben mensen met diabetes daar wel behoefte aan. Aan het verzekerde pakket ontbreken bijvoorbeeld fysiotherapie en therapeutisch bewegen, bepaalde vormen van educatie of voorlichting, voetzorg en hulpmiddelen voor zelfcontrole.
Onvoldoende aandacht voor etnische verschillen en sekse
Het verzekerde pakket aan diabeteszorg lijkt echter nog niet voor iedereen toegankelijk genoeg. In de praktijk krijgen mensen met diabetes niet alle zorg die ze nodig hebben en waarvoor ze ook via het basispakket verzekerd zijn. Zo komt het voor dat behandelaars controles overslaan, niet doorverwijzen of bepaalde medicijnen niet voorschrijven. Bovendien zijn er aanwijzingen dat vrouwen minder diabeteszorg krijgen dan mannen; er is minder aandacht voor hun seksuele problemen en voor de risico’s van hart- en vaatziekten. Ook mensen van Surinaamse, Turkse en Marokkaanse afkomst lijken niet altijd de diabeteszorg te krijgen die ze gezien hun etnische achtergrond nodig hebben. Ze ontvangen dezelfde zorg als andere patiënten, maar de resultaten daarvan zijn minder goed. Dit lijkt voor een deel te komen door onvoldoende aandacht voor etnische verschillen en sekse in wetenschappelijk onderzoek, richtlijnen en standaarden. Mensen van Turkse, Marokkaanse en Surinaamse afkomst krijgen twee tot vier keer zo vaak diabetes als autochtone Nederlanders, en Hindoestaanse Surinamers nog vaker.
Diabetes
Diabetes is een van de meest voorkomende chronische ziekten in Nederland: bij 700.000 mensen is diabetes gediagnosticeerd, en elk jaar komen daar 70.000 mensen bij. Bovendien zijn er naar schatting ook nog 250.000 mensen die diabetes hebben zonder het te weten. In 2003 werd in Nederland 735 miljoen euro uitgegeven aan diabeteszorg. Daarvan is 45 procent uitgegeven aan genees- en hulpmiddelen, 27 procent aan ziekenhuiszorg en 13 procent aan verpleging en verzorging.
Pakketscan
De 'Pakketscan diabetes' vergelijkt gevraagde, aangeboden en verzekerde diabeteszorg en is het resultaat van een nieuw type onderzoek naar het pakket van verzekerde zorg: doorlichtingsonderzoek. Met dit type onderzoek beantwoordt het CVZ de vraag hoe toereikend en toegankelijk het verzekerde pakket is voor een bepaald indicatiegebied (in dit geval diabetes). Het CVZ doet dat door het pakket van verzekerde zorg, de zorgvraag en het zorgaanbod met elkaar te vergelijken.